Quilten is een handwerktechniek waarbij lappen textiel in drie lagen met een doorstiksteek op elkaar genaaid worden. Het is een oude techniek, al tijdens de middeleeuwen werden quilts gemaakt. Zo droegen soldaten vaak quiltjassen als bescherming tegen het harnas en de koude. Door de eeuwen heen kwam echter steeds meer de nadruk te liggen op het decoratieve aspect van quilten. Het maken van quilts in allerlei vormen, kleuren en maten is een passie van Truus van den Berg. Als zij vertelt over haar hobby, wordt duidelijk dat het niet enkel bij quilten blijft. Het is ook een sociaal gebeuren.
Hoe is dat zo gekomen?
Al van huis uit was Truus vertrouwd met handwerken. “We waren thuis met drie meiden en zaten vaak te borduren en er was altijd wel stopwerk dat gedaan moest worden.” Omdat Truus plezier beleefde aan handwerken, ging zij poppen maken. Zo kon zij haar fantasie de vrije loop laten. Zij ging met haar poppen regelmatig naar hobbymarkten en maakte daar kennis met de quilttechniek. Dat betekende het begin van een jarenlange, met veel passie bedreven hobby. Om zich de techniek eigen te maken volgde zij cursussen en kwam zij in contact met vier vrouwen die ook verknocht zijn aan quilten.
“We werden vriendinnen en we komen inmiddels al 24 jaar om beurten bij elkaar om samen te quilten. We wisselen kennis uit, stimuleren elkaar en praten natuurlijk ook bij. `Daar is het kippenhok weer,’ zei mijn man soms plagend als we weer samen zaten te werken en te kletsen. Maar als je elkaar al zo lang kent, is het fijn als je lief en leed met elkaar kunt delen. Bovendien kan quilten bij moeilijke tijden een welkome afleiding zijn. We maken ook uitstapjes en gaan naar quilttentoonstellingen om inspiratie op te doen en `lotgenoten’ te ontmoeten.”
Leerproces
Quilten is precisiewerk en het vergt tijd en geduld om de techniek onder de knie krijgen, maar het loont de moeite. Als je het dan eenmaal gaat beheersen, krijg je er steeds meer plezier in. Net als bij andere liefhebberijen wil je op den duur meer, krijg je als vanzelf de behoefte om kennis en vaardigheden verder te ontwikkelen. Truus: “Ik ga regelmatig naar quiltbijeenkomsten en quiltwinkels in Etten-Leur en Dordrecht om materiaal aan te schaffen.
Daar worden ook cursussen gegeven en zo kun je altijd weer iets bijleren,
je laten inspireren door werk van anderen en je maakt er kennis met nieuwe inzichten en technieken. Ik begon ook meer oog te krijgen voor compositie, vorm en kleur. Het is geweldig leuk om aan de slag te gaan met vorm - en kleurencombinaties. Je ontwikkelt geleidelijk aan gevoel voor tonen, ritme en kleuren en zo krijg je meer diepte, harmonie en spanning in de quilt.”
Monnikenwerk
“Het is beslist niet mijn gewoonte om gasten mee te nemen naar mijn slaapkamer, maar ik wil je graag iets laten zien,” zegt Truus lachend.
Op haar bed ligt een prachtige sprei. Niet zomaar een alledaagse beddensprei, het is een quilt van maar liefst dik twee bij twee meter. “Ik heb er ruim drie jaar aan gewerkt,” zegt Truus met ingehouden, maar zichtbare trots. “Ik moet wel eerlijk toegeven dat de naaimachine er af en toe aan te pas kwam.” Dan laat zij een sprei zien waar zij nog aan werkt. “Deze is voor mijn kleindochter. Zij vindt mijn sprei zo mooi en vroeg of ik er voor haar ook een wilde maken. Ik doe dat met plezier, maar ze zal nog even geduld moeten hebben!”
Truus heeft dus nog genoeg te doen, maar vindt dat prima. “Als alleenstaande is het goed om bezig te blijven.” Zij straalt dan ook plezier en vitaliteit uit en waarschijnlijk is dat mede te danken aan haar hobby en de prettige contacten die zij daarbij onderhoudt. Nadat ik Truus bedankt heb voor haar tijd en uitleg, geef ik haar viervoetige huisgenoot een krabbel achter de oortjes. Nee, het is geen lapjeskat.