Op zondagmiddag 2 juni was het zover: het Brabantparkfestival werd eindelijk weer georganiseerd. Een middag in het teken van verbinding met elkaar. Ik nam een kijkje bij het festival met dit jaar het thema “Groen & Gelukkig”. En iedereen is het met elkaar eens; het is fijn dat het festival er weer is.

Het festival werd jaren geleden al georganiseerd, toen nog echt in ‘het’ park. Na de covid-pandemie was het een tijd lang stil. De organisatie kwam niet van de grond. Totdat Heleen van Doremalen, theatermaker, actrice en wijkbewoner, samen met Leonie Ruissen, van Leonie’s Paradijstuin, een idee had hoe ze het kon organiseren. Deze keer op het grasveld bij de Leijstroom.
Organisatie
“Ik ben altijd op zoek naar verbinding en wezenlijk contact,” vertelt Heleen. “Polarisatie neemt toe, daardoor is verbinding juist nu heel belangrijk. Hier zou meer aan gedaan moeten worden en dat was voor mij aanleiding om de organisatie op me te nemen. Maar wel onder enkele voorwaarden: geen vergaderingen en iedereen die iets wil bijdragen is zelf verantwoordelijk voor op- en afbouw van de eigen activiteit.”
Veel activiteiten
Heleen lichtte haar eigen netwerk in over het festival én vroeg hen om het door te vertellen. Daarna meldden enthousiaste wijkbewoners en organisaties zich aan voor het organiseren van een activiteit. Hierdoor was het aanbod groot en heel divers: traditionele hapjes proeven van Oekraïense dames die in de Koepel wonen, Lindy Hop dansen op Swingjazz muziek uit de jaren 30-50, pizza maken in de steenoven bij Leonie’s paradijstuin van zelf geplukte ingrediënten, sjoelen bij en met bewoners van de Leijstroom, springen op het springkussen, versieren van een grote mandala (cirkelvormig patroon), Arabische koffie proeven en nog veel meer.
Naar buiten
In de rij voor een speciaal opgerold ijsje vertelt bezoeker Stefanie me dat ze blij is dat het festival er nu is. “Onze flat wordt momenteel gerenoveerd en door de panty (het net, red.) die erom heen zit is het binnen erg donker. Ook het park is grotendeels afgesloten door de werkzaamheden aan het water. Het is dus fijn om er even uit te zijn.” Zoon Manu heeft zelf zijn milkshake gemixt op een fiets waarop je door hard te trappen een blender laat draaien. Maar Manu vindt het springkussen toch wel het leukste tot nu toe.
Nieuwsgierig
Iets verderop spreek ik Jaap, hij is net gearriveerd op het festival. De kinderen van Jaap gaan helemaal op in het versieren van de mandala. “We wonen in de buurt en waren erg nieuwsgierig naar wat er allemaal te doen is,” vertelt hij. En zo zijn er velen die erg nieuwsgierig zijn en het leuk vinden rond te kijken.
Verbinding
Heleen is zelf erg tevreden met hoe het festival tot stand is gekomen. “Het enthousiasme van betrokken partijen zoals Surplus en de woningcorporaties gaf mij het vertrouwen om het voortouw te nemen. We hebben het uiteindelijk echt allemaal samen gedaan, met iedereen die erbij was. Het doel was om mensen die elkaar normaal gesproken voorbij lopen als vanzelfsprekend met elkaar te verbinden.”
Zelf ervoer ik dat inderdaad ook. Zo kreeg ik van een mede-wijkbewoner een gele framboos aangereikt in Leonie’s tuin en zo ontstond vanzelf een leuk gesprek.
Komt er een vervolg?
“Op de dag zelf was het zo fijn om er te zijn,” vertelt Heleen verder. “Het blijkt weer zo simpel om weer met elkaar in contact te komen en sfeer te creëren. Jong en oud en verschillende culturen kwamen samen. Het evenement werd groter dan verwacht en wat mij betreft hoeft het niet groter, want de kleinschaligheid maakt dat er een sfeer hangt van thuiskomen.”
Of het Brabantparkfestival volgend jaar opnieuw wordt georganiseerd, en op welke plek, is nog niet bekend. Wat Heleen betreft kan het prima. Het concept ligt er. Ook de nieuwe locatie, bij de Leijstroom, beviel haar goed. Alle opties zijn nog open.
Zelf vond ik het festival erg gezellig en er was veel te doen. Daarom hoop ik dat het volgend jaar weer georganiseerd wordt.
Heb je vragen of suggesties, dan kun je terecht op de Facebookpagina ‘Brabantparkfestival Breda’.
Editie 117 - september 2024 - geschreven door: Karin Vermeulen - van de Wiel (en foto's van Wies Haamers)