Al 35 jaar lang een begrip in Brabantpark en ver daarbuiten: Restaurant de Egelantier.
Na vele mooie en succesvolle jaren, sloten de huidige eigenaren Donny en Sandra per 1 juni definitief de deuren.
Warm welkom voor de hele familie
Zoals altijd word ik gastvrij ontvangen door Donny, eigenaar en chefkok van het restaurant de Egelantier. Deze keer is het pand echter niet gevuld met de gezellige geluiden van vele gasten en komen er geen heerlijke geuren uit de keuken.
En toch voel ik me meteen op mijn gemak en erg welkom in dit smaakvol ingerichte etablissement.
Sinds 2007 is het restaurant eigendom van Donny en zijn vrouw Sandra. Onder hun professionele en deskundige leiding hebben vele gasten mogen genieten van de meest bijzondere en heerlijke gerechten.
Donny en Sandra zijn echter al veel langer verbonden aan de Egelantier. Donny begon 25 jaar geleden als chef-kok in de keuken en Sandra is al 20 jaar werkzaam als bedrijfsleider. Toen ze in 2007 eigenaar werden, stelden ze zich als doel om een plek te creëren die laagdrempelig was en waar de hele familie zich welkom kon voelen.
Als meewerkend ondernemers legden ze hun ziel en zaligheid in het bedrijf. Ze bouwden een hechte band op met hun gasten, met hun personeel en met de buurt. “Met veel plezier kijken we terug op de vele mooie en memorabele avonden die we mochten verzorgen,” zo vertelt Donny trots. Ze serveerden vele dinertjes voor jong en oud, introduceerden de ‘shared dining’ en genoten van de ‘kook, kunst & jazz-avonden.’
Naast het restaurant bleek ook de catering populair en zeer gewaardeerd bij grote en kleinere partijen. Van bruiloft tot begrafenis, in eigen huis of op locatie, Donny en Sandra stonden garant voor een heerlijk samenzijn.
Rijke geschiedenis
Overigens kent de Egelantier een rijke geschiedenis. Het pand is een van de oudste panden aan de Teteringsedijk. Het dateert van rond 1867. Toen lag het aan de doorgaande weg tussen Breda en Den Bosch. Menig reiziger strandde onderweg naar of vanaf Breda en vond onderdak in de toenmalige herberg.
De naam Egelantier dateert van 1985. Daarmee is de naam een van de oudste horeca-namen van Breda.
Ook persoonlijk hebben Donny en Sandra inmiddels een behoorlijke geschiedenis op deze plek. Hier hebben zij elkaar leren kennen, vroeg hij haar ten huwelijk, gaven ze elkaar het jawoord en vierden ze hun bruiloft. Zijn beste vrienden heeft hij hier leren kennen. Hij heeft menig personeelslid van jongs af aan zien opgroeien en ontwikkelen als leermeester, werkgever of als vriend. En met vele gasten en met de buurt is in al die jaren een bijzondere band ontstaan. Kortom een bijzondere plek voor deze sympathieke ondernemers.
Toekomst
“Afscheid nemen doet dan ook best een beetje pijn,” bekent Donny. Samen hebben ze een weloverwogen en bewuste keuze gemaakt en kijken uit naar een nieuwe toekomst. Na jarenlang hard en veel werken, gaan ze voor meer rust en stabiliteit voor zichzelf en het gezin. ”Kunnen we tenminste zelf ook eens uit eten”, lacht Donny.
Door de corona-maatregelen hebben ze de deuren eerder moeten sluiten dan aanvankelijk de bedoeling was. Het liefst hadden ze iedereen nog persoonlijk een hand gegeven als afscheid, gastvrij en persoonlijk, zoals ze dat altijd hebben gedaan. Helaas is dat door de omstandigheden niet meer mogelijk. Vaste gasten en relaties zijn wel persoonlijk van de op handen zijnde sluiting op de hoogte gebracht.
Zelf zal Donny zijn passie voortzetten als docent aan de koksopleiding. Sandra zet haar carrière voort buiten de horeca. Over de toekomst van de Egelantier kunnen ze niet veel zeggen. Ze laten het graag aan de nieuwe eigenaar over om diens plannen wereldkundig te maken.
Met veel plezier en trots kijkt het stel terug op een bijzondere periode in hun leven. Ze zijn de gasten dankbaar dat ze altijd bleven komen, hebben zich altijd thuis gevoeld in Brabantpark en voelen een bijzondere band met de buurt.
Nu luiden ze de bel voor het laatste rondje. Met opgeheven hoofd en een klein traantje sloten ze officieel de deuren per 1 juni 2020.
Zoals de gasten altijd hartelijk uitgezwaaid werden, zeggen wij op onze beurt: “Donny en Sandra, bedankt en tot ziens!”