Met bijna 10.000 inwoners is Brabantpark de grootste wijk van de stad. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er in een wijk als de onze veel ondernemers wonen.

Aan de rand van de wijk, op de Wilhelminasingel, woont Geert Willems (EMN interieurarchitectuur), een bevlogen ondernemer die we graag aan het woord laten over de wijk, zijn werk en zijn passies.

 

Als hij begint te praten vraag ik hem of hij ook uit Limburg komt. Zijn zachte tongval doet vermoeden dat hij net als ik en zoveel Brabantparkers een import-Bredanaar is. “Nee, uit Limburg kom ik niet, maar die vraag krijg ik wel vaker. Ik ben geboren in Sint Anthonis, een grensgevalletje dus. Ik heb bovendien gestudeerd aan de Academie Beeldende Kunsten Maastricht, interieurarchitectuur heeft me gegrepen en niet meer losgelaten. Vanuit Maastricht ben ik Nederland en de wereld doorgetrokken: ik heb gewoond in Amsterdam, Jeruzalem, Londen, Nuenen en Eindhoven om uiteindelijk in 2005 samen met mijn familie in Breda te gaan wonen”.

 

“Na mijn studie ben ik in 1999 voor modeketen WE de inrichting van de winkels gaan doen. Via een omweg kwam ik daarna bij een interieurbouwer in Veldhoven terecht, waar ik kennis maakte met het hele proces van ontwerpen, vanaf de tekentafel tot de oplevering. Het faillissement van dit bedrijf was blijkbaar het duwtje dat ik nodig had om vervolgens voor mezelf te beginnen. Kennissen en klanten gaven al langer aan dat het iets voor mij zou zijn. Ondernemer was ik eigenlijk al langer; lange dagen, gaan voor de zaak, dat was voor mij heel normaal. Dit faillissement heeft het alleen wat versneld. Het grote verschil is dat ik nu zelf de complimenten krijg en niet mijn baas, dat is erg motiverend. 

Ik houd van variatie: interieurs ontwerpen voor restaurants, apotheken, kantoren en zelfs cruiseschepen.”

Geert is duidelijk niet de ouderwetse ‘starchitect’ die vanuit een kantoor op grote hoogte over de klanten regeert. “Nee, in de bouw is gelukkig een hoop veranderd. Men realiseert zich meer dat het om de klant draait en niet om je eigen ego. Iedere creatieve persoon heeft namelijk zijn eigen stijl, maar je moet je ook kunnen verplaatsen in de klant, die moet tenslotte in het interieur leven en werken. Door goed te luisteren naar mensen en in te schatten wat ze willen is het resultaat vergelijkbaar met een maatpak, namelijk precies naar wens gemaakt. Dit is ook erg belangrijk omdat mond-tot-mond reclame een grote rol speelt in mijn terrein.”

 

Ook in de manier van werken is het een en ander veranderd. Vroeger was er één groot bureau dat het hele project organiseerde, tegenwoordig zijn er steeds meer zelfstandige professionals. Geert werkt in zogenaamde bouwteams dan ook samen met even creatieve vakgenoten. “Een team biedt de zekerheid van een organisatie zonder het allemaal vast te organiseren, waardoor wij minder kwetsbaar zijn en de opdrachtgever minder kosten heeft. Samen kunnen we ook grotere projecten oppakken.“

 

Terug naar de wijk. Geert is bijzonder trots op zijn woning. Het rijtje woningen aan de Wilhelminasingel is gebouwd als cipierswoningen voor de Koepelgevangenis. De huizen in het midden, die iets naar voren liggen, waren bedoeld voor de twee brigadiers. “Toen we op zoek waren naar een woning zagen we één van de woningen in perfecte staat opgeknapt te koop staan. Dat vertaalde zich ook in de prijs. Gelukkig diende zich niet lang daarna aan andere woning aan…in een slechte staat waar nog alles aan moest gebeuren. Voor ons werd onze droom betaalbaar en we zijn aan de slag gegaan. Inmiddels wonen we alweer tien jaar met veel plezier in de wijk. De wijk is divers in opbouw qua type woningen, maar zeker ook qua bevolkingsgroepen. Dat is fijn, ook voor de kinderen. Zo leren ze dat er zoveel meer smaakjes zijn, alleen zwart of wit is ook zo saai!” 

 

Meer informatie: www.eenmeternegentig.nl